Verzamelen bij de boerderij van Jeroen en Rosalinde waar de bus kwam en de auto’s konden blijven staan. Mooi op tijd vertrokken, koffie en een gevulde koek onderweg, en een stop bij een wegrestaurant. De stemming zit er al snel in.
Inchecken bij het hotel: een kamer te weinig en geen familiekamer. De familiekamer blijkt bij de verkeerde familie te zitten. Met het ruilen van wat sleutels en het verslepen van koffers is het probleem weer opgelost.
Iedereen omkleden in kostuum en verzamelen in de lobby. Daar zit gids Evelyn van het Darmstadt uitwisselings comité al op ons te wachten. Ze heeft een envelop met tramkaarten bij zich: 6 5-persoons kaarten. En ook voor iedereen een groen tasje met allerlei spulletjes. We brengen dat naar de kamers, maar daar blijken ook de muntjes voor het eten en drinken in te zitten: 20 eur pp.! Wat een warm welkom!
We gaan op pad. Niet met de tram maar we gaan lopen want we zijn al laat. We moeten om 5u in het Schloss zijn en een soundcheck zit er niet in. In het Schloss aangekomen zijn er nog genoeg zitplaatsen voor het publiek, maar de SD staan liever. Het orkest stelt hun spullen op en doet een soundcheck.
Om 6u begint de officiële opening. Er wordt eindeloos gespeeched, maar wij moeten ná de mevrouw van de universiteit. Die is gelukkig nogal bondig. Het toneel is te klein voor alle dansers en toch gaat iedereen door. We doen 2 dansen: de IJspolka en de Molen. Bij de IJspolka staat iedereen de verkeerde kant op en beginnen we met de klok mee. Het schaatsen in 4tallen lukt nog wel maar daarna gaat het mis. Het toneeltje staat zo vol dat het nauwelijks opvalt. Daarna 2 molens, waarvan er 1 totaal uit elkaar valt. Oei. Vervolgens overhandigt Jeanette aan Wolfgang Kóhler, de voorzitter van het Heinerfest, ons cadeau en bedankt hem hartelijk voor de uitnodiging.
Er volgen nog een heel stel ellenlange speeches, maar tegen half 8 gaan we toch onder leiding van de gids door de poort van het Schloss naar de kermis, waar we op een bierterras een plek vinden en bij 2 eettentjes broodjes curryworst of hamburgers kunnen halen. Het bier vloeit rijkelijk, een aantal mensen gaat in de zweef en er wordt gedanst bij de band. We lopen in kleine groepjes terug naar het hotel.
De volgende ochtend staat er een stadswandeling door het centrum op het programma. Op Elsbeth en Henk na gaat iedereen mee. Gids Evelyn spreekt nu Engels maar is niet heel goed te verstaan. We vinden wel de Alkmaar plaquette in de straat. De plek waar we ‘s middags moeten optreden wordt ook even aangedaan: het pleintje bij de kraampjes van de uitwisselingssteden. Er wordt gelunched op het kermisterrein.
Omkleden en naar de stad, alweer lopend. Het toneel heeft professionele geluidstechnici en het orkest kan zich installeren. Het dansen gaat nu wel goed en beide optredens verlopen prima. De kinderen dansen alle 4 mee en het ziet er erg leuk uit. Het pleintje stroomt vol en het publiek heeft het naar z’n zin. Tot onze verrassing duiken er 4 oude bekenden op. Jan en Annie en Johan en Marjo, leden die niet meer actief dansen, komen ons opzoeken, en hebben er al een halve week Duitsland op zitten met elkaar. Heel gezellig.
Na 2 goed ontvangen optredens is het dilemma: blijven en eerst eten, in kostuum, of naar het hotel, omkleden, en weer terug naar het feestterrein. Er blijkt ook nog een voetbalwedstrijd op tv, dus het is na 8en als iedereen weer opduiktbij het feestterrein. We eten weer op het bierterras. De biertuin blijft een beetje leeg, maar het andere pleintje is wel heel gezellig. Daar speelt een band op gele kaplaarzen leuke muziek. Onze bassist blijkt ook luchtgitaar te spelen.
De volgende ochtend weer een stadswandeling. Er komt een jongedame ons afhalen en we gaan met de tram naar het centrum. Vandaar lopen we naar de Mathildehöhe. Gids Liz leidt ons rond en laat ons nog een huis van binnen zien. In het restaurant aldaar is voor de hele groep gereserveerd voor de lunch. Allemaal weer top geregeld. We bestellen iets lekkers en zitten er gezellig aan een hele lange rij tafels. Voor de middag worden buien voorspeld dus een aantal mensen gaan alvast lopen, de rest blijft zitten en komt later. Wederom omkleden in onze kostuums en nog een keer naar het pleintje om voor het laatst op te treden. Het is nog drukker dan gisteren en het publiek vindt het prachtig.
De oldtimers zijn er ook weer! We bedanken de gidsen met een presentje, eten een hapje op de kermis en gaan terug naar het hotel vanwege de voetbalwedstrijd NL-Turkije.
De mensen van het hotel zijn voorbereid en hebben er zin in. Bram maakt een poultje en we leggen allemaal in. Het orkest studeerde ’s middags Snollebollekes in met Links en Rechts, en het Wilhelmus. We krijgen een paar rondjes schnaps, groen en smakend naar mondspoelwater. Ook Henk is helemaal in zn element en voorziet het gezelschap van passende muziek, waaronder het busje. Dat komt zo. Het was nog lang heel gezellig in het hotel THE Darmstadt.
Op zondag ontbijten we voor de laatste keer in het hotel. We kijken terug op een geweldig verblijf met leuke optredens. Ook heel bijzonder was dat er 5 kinderen mee waren. Dit is in de 75-jarige geschiedenis van de Schermer Dansers nog nooit eerder gebeurd. De 4 jongsten hebben meegedanst en Merel speelde mee in het orkest. Hoe leuk is dat!
Chauffeur Stephan gaat met de tram de bus ophalen, die een eind buiten het centrum staat. Binnen een kwartier zit alle bagage, en dat is best veel met al die kostuums, hoge hoeden en muziekinstrumenten, er weer in en gaan we weer op de terugreis. Onderweg doen we een muzikale bingo. Ongeveer iedereen heeft tegelijk prijs. Geen einddiner in Nederland, maar een lunch in het laatste stukje Duitsland, aan de Rijn. We zoeken online een restaurant uit, kiezen 5 gerechten uit de kaart en laten iedereen alvast z’n keuze maken. Blijkt de chauffeur een ander restaurant te hebben gebeld. Beginnen we weer opnieuw. Reijer belt dit andere restaurant voor hun menukaart, want die staat niet online. Het blijkt een pizzeria te zijn, maar gelukkig hebben ze ook schnitzel en curryworst. Iedereen maakt al in de bus een keuze en geeft het nummer door aan de bediening. Het eten is lekker en achteraf blijken het ook nog kleine prijzen te zijn geweest. Een prima plek om een heel gezellig weekend met z’n allen af te sluiten. De chauffeur krijgt een presentje met een gevuld klompje en hij levert ons rond 6u weer veilig af op het erf van Jeroen en Rosalinde. Helaas zit het er alweer op. Het was een prachtig weekend. We zijn het Heinerfest-comité en het Alkmaars UItwisselingsComité heel dankbaar voor deze uitnodiging!
